มีสาวน้อยคนหนึ่งได้มาร้องห่มร้องไห้กับป้าเพราะแฟนหนุ่มของเธอมีสาวมากมายหลายคนเหลือเกิน คบคนนั้นที คนนี้ที พอสาวน้อยคนนี้จับได้ ก็ให้คำมั่นสัญญาว่าจะเลิก จะไม่ทำอีกแล้ว แต่ทำให้ดีใจไม่กี่สัปดาห์ ก็กลับไปเป็นแบบเดิม

คู่นี้คบกันมาได้ 4 ปีแล้ว ช่วงที่คบ ผู้ชายก็เสมอต้นเสมอปลาย คือ มีผู้หญิงอื่นๆ มาตลอด สาวน้อยก็เป็นนางเอก ที่ให้อภัย ให้โอกาสมาโดยตลอด เลิกกันไปไม่รู้กี่รอบแล้ว พอพ่อหนุ่มมาขอคืนดี ก็ใจอ่อนยอมกลับไปคบเหมือนเดิม

พอได้ฤกษ์งามยามดี ได้มีโอกาสมาคุยกับป้า พร้อมน้ำตา บอกว่า “อยากเลิก ไม่ไหวแล้ว”

ป้าก็ถามไปว่า “แล้วทำไมยังคบกันอยู่หล่ะคะ ทั้งๆที่อยากจะเลิก?”

คำตอบคือ “เสียดายเวลา คบกันมาตั้งนานแล้ว (4ปี) เลิกไปแล้วอายคนอื่นเขา อายุก็เยอะแล้ว กลัวจะหาใครไม่ได้อีก”

ป้าได้ยิน ก็ปวดหัวแทน เลยถามกลับไปว่า “ถ้าบอกว่าเสียดายเวลา 4 ปี ที่คบมา แล้วทนไปแบบนี้ ไม่เสียดายเวลาที่เหลืออยู่ในชีวิตเหรอ?”

สาวน้อยคนนั้นได้ยินถึงกับอึ้ง หยุดร้องไห้ และตอบกลับมาว่า “ป้าพูดถูกนะ แต่หนูแก่แล้วนะ หนูจะหาคนอื่นไม่ได้แล้วนะพี่”

น้องสาวจ้ะป้าจะบอกให้ว่า “เวลาเดินไปเรื่อยๆ ทุกๆวินาที และอย่าเอาอายุมากดดันตัวเองว่าเราจะไม่เจอใครอีกแล้ว มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สิ่งที่สำคัญก็คือ เราดีพอหรือยัง รักตัวเองดูแลตัวเองได้มากแค่ไหน….ยิ่งถ้าหนูดูแลตัวเองได้ดีก็เหมือนน้ำที่เต็มขวด เขย่าเท่าไหร่ก็ไม่มีเสียง เพราะมันเต็มแล้ว และดูแลตัวเองได้ โดยที่ไม่ต้องไปเรียกร้องจากคนอื่น แต่มันจะดึงดูดคนอื่นๆ ให้เข้ามาเอง”

เช็ดน้ำตา แล้วกลับไปทบทวนดูให้ดีว่า เวลาที่เราเหลืออยู่ เราสมควรจะอยู่กับคนที่ทำให้เราเสียน้ำตาครั้งแล้วครั้งเล่า กับเรื่องเจ้าชู้เดิมๆ และไม่ยอมเปลี่ยน เพราะเราไม่สามารถย้อนเวลากลับมาได้

ทุกคนมีเวลาเท่ากันในโลกใบนี้ อยู่ที่ว่าเราจะรักษาเวลาที่มีค่าได้คุ้มค่าแค่ไหน

บุญรักษาทุกคนค่ะ